U moet Javascript inschakelen om deze website te bezoeken.
U probeert deze website te bezoeken via Internet Explorer.
Deze website ondersteunt Internet Explorer niet.
Vanaf 2019 adviseert Microsoft aan Windowsgebruikers om te stoppen met het gebruik van Internet Explorer als standaard webbrowser.
Overweeg om één van de volgende gratis browsers te downloaden op uw Windowscomputer:
Wij hopen u gauw te mogen verwelkomen op Openluchtmuseum.nl!
Het Vakantiehuisje uit Warnsveld
Wanneer je het hele museum eromheen wegdenkt, je geen anderen gebouwen of mensen meer ziet, je om het Vakantiehuisje heen loopt zonder te weten wat erbinnen gebeurt of van wie het is, welk gevoel zou je dan bekruipen? Het houten gebouw is zwart geschilderd, de Hollandse dakpannen ken je wel. Het Vakantiehuisje heeft iets heel Nederlands, je zou het ook zo tegen kunnen komen in de vissersplaatsen langs het IJsselmeer. Maar op een vakantiepark?
Het Vakantiehuisje lijkt niet op de hedendaagse strakke bungalows of caravans. In de jaren dertig werden die nog niet gebouwd, want slechts een kleine groep mensen in Nederland kon zich een vakantie permitteren. Voor een vakantiehuisje bestond nog geen vaste, algemeen herkenbare bouwstijl.
In opdracht van de familie Gies werd het Vakantiehuisje in 1936 gebouwd. De inrichting verliep voor wie vandaag de dag een caravan bezit herkenbaar; spullen die over waren in het familiehuis in Zutphen gingen hierheen. Glazen en bestek bijvoorbeeld, misschien wel spullen die je gekregen hebt of gewonnen, die leg je daar neer. Zo zijn de meubels die je hier zult aantreffen niet op maat gemaakt voor dit kleinere oppervlak. In verhouding was alles groot of misschien niet helemaal meer van de tijd, maar het voldeed. Uitschuifbare tafeltjes of opklapbedden vind je hier nog niet. Er waren spelletjes en boeken, het was vooral gezellig.
De familie Gies bezocht het Vakantiehuisje om te ontspannen. Moeder Annie verzorgde het huishouden en luisterde naar opera, en ze kookte voor de familie. Behalve als vader Frits wild had gekocht, dan braadde hij er lustig op los. De kinderen Anneke en Frits jr. speelden in het bos. In de Vakantiewoning was geen stromend water en geen elektra, het was primitiever dan thuis. Wie naar de WC moest, nam een petroleumlampje mee.
Het was geen onbezorgde tijd. Aan het eind van de jaren 1930 broeide het in Nederland. Er was veel werkloosheid en mensen kwamen politiek lijnrecht tegenover elkaar te staan. Uit Duitsland kwamen er vluchtelingen over de grens, op de vlucht voor de waanzin van het naziregime.
Annie en Frits maakten zich grote zorgen, over de nabije toekomst maar ook over hoe Nederland met de vluchtelingen omging. Hoe joden bewust werden tegengehouden bij de grens. Waarom Nederland zo weinig voor hen deed.
Niet lang na de bouw van het Vakantiehuisje besloot het echtpaar zich over de Joodse vluchtelingen te ontfermen. Door ze bij de gemeente Zutphen in te schrijven zodat ze in Nederland konden verblijven, maar ook door in kleding, eten en onderdak te voorzien. Zeker tien families werden zo door de familie Gies geholpen, en enkelen van hen verbleven eind jaren dertig in het Vakantiehuisje.
Het is een groot contrast. In het Vakantiehuisje kun je straks zien hoe er vakantie werd gevierd, maar wordt ook het verhaal verteld van enkele vluchtelingen. Het waren gewone mensen die op de vlucht moesten en hier, in het Vakantiehuisje, tijdelijk onderdak vonden.
Wil je meer weten over het Vakantiehuisje? Houd dan de website in de gaten. In aanloop naar de opening verschijnt een podcast van het Nederlands Openluchtmuseum over het Vakantiehuisje en de mensen die hier tijdelijk een veilig onderkomen vonden.
Tim Smeets
Conservator Wonen