U moet Javascript inschakelen om deze website te bezoeken.
U probeert deze website te bezoeken via Internet Explorer.
Deze website ondersteunt Internet Explorer niet.
Vanaf 2019 adviseert Microsoft aan Windowsgebruikers om te stoppen met het gebruik van Internet Explorer als standaard webbrowser.
Overweeg om één van de volgende gratis browsers te downloaden op uw Windowscomputer:
Wij hopen u gauw te mogen verwelkomen op Openluchtmuseum.nl!
Knippen geen bezwaar. Een papieren mini-jurkenrage uit Zwolle
In het voorjaar van 1967 schrijven diverse Nederlandse kranten over een opmerkelijk nieuw fenomeen: papieren wegwerpkleding. In krantenartikelen van destijds worden baanbrekende mode-ontwikkelingen op de voet gevolgd. In de loop van de jaren zestig bespreken modejournalisten nog steeds de nieuwe modes in Parijs en Londen, maar krijgen ze ook meer belangstelling voor de Nederlandse confectie: de ‘mode van de straat’.
Op 4 april 1967 organiseert Jacobus Mulder, directeur van confectiefabriek Mulder N.V. te Zwolle, een modeshow in het Amsterdamse Hilton Hotel. Hiervoor heeft hij journalisten en textielinkopers uit binnen- en buitenland uitgenodigd. Alle aanwezigen zijn blijkbaar onder de indruk van het getoonde, want termen als ‘revolutie in de textielwereld’ en ‘modehappening’ komen in de krantenkoppen terecht. Op de catwalk wordt ‘live’ een jurk korter geknipt tot minilengte.
Sinds 1946 heeft Mulder een kleine textielfabriek, waar eerst vooral kleine confectie-artikelen als schorten en dassen worden vervaardigd. In 1967 werken er zo’n 250 mensen, die inmiddels ook blouses en japonnen maken. Slimme zakenman Mulder heeft dan net de verkooprechten voor Europa en de Verenigde Staten weten te verkrijgen van een in Oostenrijk geproduceerde, niet-geweven stof, ‘Flissu’ genaamd. Deze stof bestaat uit meerdere lagen geperste viscose.
Oorspronkelijk ontwikkeld als wegwerpmateriaal voor Amerikaanse ziekenhuizen en het leger ziet hij de mogelijkheden van dit vernieuwende, goedkope materiaal voor de kledingindustrie. Door de houtpulp waarvan de synthetische viscose is gemaakt, voelt de stof papierachtig aan, en kan deze goed worden bedrukt.
De in 1967 net doorgebroken minimode komt ook als geroepen. Veel jonge vrouwen wagen zich aan mouwloze jurken met een simpele snit, in allerlei kleurrijke, drukke dessins. Weg met het eindeloos wassen en strijken waartoe hun moeders lijken veroordeeld: de Free Kick Flissu Fashion uit Zwolle lijkt perfect voor deze nieuwe informele mode. Eigentijdse, vrolijke kleding, bereikbaar voor iedereen die vooral naar de toekomst wil kijken.
Mulder levert stof aan de meter, maar ook kant-en-klare jurken aan kledingwinkels en warenhuizen. Twee jurken met hun oorspronkelijke verpakking zijn onlangs aan de museumcollectie toegevoegd. Het ene exemplaar met een geometrisch dessin in felrood, geel en groen is onder meer verkrijgbaar bij modehuis Lampe, dat uitgebreid adverteert met deze ‘opwindende, sensationele droomjurken’. Het andere, meer sierlijke fantasiedessin past ook goed bij de populaire beeldtaal van de jaren ’60.
De felroze verpakking roemt alle aantrekkelijke voordelen. De Flissu-stof ademt, kan tegen sigarettenas, is vouwbaar in elk formaat, is makkelijk strijkbaar en zelfs wasbaar. Dit laatste maakt de Zwolse jurken uniek en zelfs duurzamer dan soortgelijke jurken die elders zijn geproduceerd. Een derde paper dress in de collectie blijkt een Amerikaans exemplaar, dat absoluut niet in het sop mag.
Ondanks alle publiciteit en grootse plannen wordt Flissu geen succes in Nederland. In latere krantenberichten valt te lezen dat de Nederlandse klant er toch niet aan wil. Die blijkt zuinig met haar kleding om te gaan en toch trouw te blijven aan kwaliteitsstoffen. Die stoffen zijn ook meer geschikt voor ouderwets Hollandse winters. Als ook de tijdgeest verandert onder invloed van het hippiedenken, is deze ‘wegwerpmode’ definitief oud nieuws geworden.
Rosalie Sloof
Conservator Modekleding