Nederlands Openluchtmuseum te Arnhem

U moet Javascript inschakelen om deze website te bezoeken.

Het verhaal van Ada Meurs

In onze videoserie ‘Het verhaal van’ ontdek je wat de presentatoren van het Nederlands Openluchtmuseum zo leuk en uniek vinden aan hun werk.

Molenaar Ada aan het woord:

'Ik ben Ada Meurs en ik werk sinds 2004 in het Openluchtmuseum. Ik ben hier gekomen, omdat ik molenaar was en olieslager.

Toen ik dertien jaar was ben ik verliefd geraakt op molens. In het dorp waar ik woonde, in Warnsveld, bleek dat een molen gerestaureerd werd. Op een dag ging ik daar naartoe. Er waren daar nog een aantal kinderen en vanaf dat moment gingen we iedere zaterdag met z’n vieren naar de molen. Later hebben een aantal van ons, waaronder ikzelf, ook examen gedaan voor molenaar. Toen ik achttien was, mocht ik mezelf gecertificeerd molenaar noemen. Als je zo gek op molens bent, is het eigenlijk toch wel een soort gezond virus. Gewoon het idee dat je kunt doen alsof het 200 jaar geleden was en er een tijdmachine bestaat, dat is bijzonder.

De waterhuishouding van Nederland is zo prachtig. Bijvoorbeeld de molens de Kinderdijk, die naam kent bijna iedereen, dat is een hedendaagse historisch én belangrijk stuk cultuurerfgoed. Dat mensen nog kunnen zien hoe het gaat. Hoe je van kilometers ver, water ergens anders naar toe kunt pompen. En hoe dat dan in de rivieren terecht komt en uiteindelijk vanzelf in zee.

Als er bezoekers rondom deze molen lopen, is het heel wisselend hoe geïnteresseerd ze zijn. Sommigen kijken even kort en lopen door, maar er zijn ook bezoekers die heel geïnteresseerd zijn en na een tijdje met allerlei nieuwe kennis verder het museum verkennen. En het werkt eigenlijk zo eenvoudig. Iedereen snapt dat als het regent, dat het water naar beneden gaat. En als beneden vol is, komt het weer naar boven. Op een gegeven moment sta je dan in de weilanden met natte voeten.

Eén van de dingen die ik heel leuk vind om aan mensen mee te geven, is het besef dat de samenleving niet maakbaar is en dat je niet zomaar ergens recht op hebt. Net zoals de Poldermolen hoopt op goede wind om te kunnen pompen. De wind heb je nodig en het is dan ook een geschenk als je het krijgt. Wat daar heel mooi bij past is de uitdrukking:

De hemel geeft, wie vangt, die heeft.'

Dit vind je misschien ook leuk

Nederland Waterland

Al eeuwenlang weten Nederlanders hoe ze zich tegen water moeten beschermen. Vroeger bouwden mensen terpen om op te wonen, daarna kwamen de dijken en molens en nog later gemalen en deltawerken om ons land en zichzelf te beschermen.
De zee geeft, de zee neemt

Een herinnering aan het water

In 1421 werd het zuidwesten van ons land getroffen door een enorme overstroming. De dorpen in de Grote Waard nabij Dordrecht werden door het water verzwolgen of onbewoonbaar. De storm die wij kennen als de Sint-Elisabethsvloed heeft zelfs ons landschap blijvend veranderd; want waar vroeger werd gewoond en geakkerd vind je nu de Biesbosch.
Water: vriend óf vijand?

Podcast: Kleine geschiedenis, grote verhalen

Vanuit de opkamer van Herberg de Hanekamp maken we 'Kleine geschiedenis, grote verhalen': een podcastserie van het Nederlands Openluchtmuseum. Met schrijvers en wetenschappers duiken we in het verleden en met medewerkers van het Openluchtmuseum bespreken we bijzondere collectiestukken uit het park én het depot en nemen we een kijkje achter de voordeur van de mensen die vroeger leefden.